Ik heb mijn hele leven geworsteld met onbeheersd eten, zo lang ik mij kan herinneren. Ik kreeg het pas onder controle toen ik een limiet stelde aan het aantal kolydraten in mijn dieet. Dr. Davis (auteur van “Wheat Belly”) legt uit hoe suiker en tarwe van invloed zijn op het ‘koekiemonster fenomeen’: sommige mensen, zelfs als ze maar een beetje suiker eten, verliezen de controle over hun eetbehoefte en raken geobserdeerd om te blijven eten. Ik ben één van die mensen, maar niet iedereen heeft hier last van. De laatste tijd heb ik mijn zusje Emily geobserveerd. (Zij is van nature slank). Ze kan uitstekend met mate eten. Zo heeft ze er geen moeite mee om maar een halve reep chocolade te eten – bijvoorbeeld – , en de rest te bewaren voor een ander moment. Ze heeft ook maar genoeg aan een handjevol chips terwijl ze naar een film kijkt. Dat geldt niet voor mij. Als ik een stukje chocolade eet, dan wil ik de hele reep…en nog eentje. En als ik een handjevol chips eet, dan wil ik de hele zak chips…en misschien doe ik dat ook als niemand kijkt. (Het is pijnlijk om dit te moeten erkennen). Het is een verslaving, ik weet het. Zoals het voor een alcoholist het beste is om alcohol te vermijden, zo ben ik het beste af door in het geheel geen producten tot mij te nemen waarin suiker en/of tarwe in is verwerkt. Ik heb deze les onlangs weer mogen leren, langs de harde weg. Ik was goed op weg met het volgen van een speciaal dieet en ik had het gewicht – dat ik mij tot doel had gesteld – bereikt. Ik zat heerlijk in mijn vel. Maar toen dacht ik dat een ijsje geen kwaad kon…En toen ook een pizza. Gevolgd door lekkernijen van de bakker, choladerepen, chocolademelk met slagroom… Slechts een paar dagen na die ene “onschuldige tractatie” had ik door dat het uit de hand was gelopen: ik had geen controle meer over mijn eetgedrag. Ik voelde me een hypocriet, want ik weet hoe slecht suiker voor mij is. Al snel was ik een paar kilo aangekomen, mijn kleren zaten niet meer lekker en ik voelde mij opgeblazen. De suiker was ook van invloed op mijn humeur. Ik voelde me neerslachtig en ik had niet veel geduld met mijn kinderen. Vooral mijn slechte humeur is wat mij heeft geholpen om weer op het juiste pad te komen.
I’ve struggled with compulsive eating for as long as I can remember.  I only started getting it under control when I limited carbohydrates in my diet.  Dr. Davis (author of “Wheat Belly”) explains here how eating sugar and wheat turns on a Cookie Monster phenomenon: In some people, when they eat even a little sugar, they lose control of their appetite and they get obsessed with wanting to eat more.  I’m one of these people, but not everyone is.  I’ve been observing my sister Emily recently.  (She is “naturally thin”).  She does great with moderation.  She can eat half of a small candy bar, and save the rest for another time, or have a handful of chips while watching a movie, and be satisfied with that much and not want anymore.  Not me.  If I have a bite of a candy bar, I will eat the whole thing…and want more.  If I eat a handful of chips, I will want to eat the whole bag…and might even do it if nobody is watching.  (That’s painful to admit).  It’s an addiction, I know.  Just like an alcoholic is best off avoiding alcohol at all costs, I am best off avoiding sugar and white flour products at all costs.  I’ve learned this lesson yet again recently, the hard way.  I had been following my sugar-free diet for several months, was at my goal weight, and was feeling great…but then I thought I could handle “moderation”.  It started with ice cream as a special treat.  Then pizza.  That was followed by pastries from the bakery, chocolate bars, and mugs of hot chocolate with whipped cream.  Just a few days after that “innocent treat”, I was aware that it had gotten out of hand:  I was no longer in control of what I was eating.  I felt like a hypocrite, because I know how bad sugar is for me.  Soon, and I’m talking just a few days after the first bite of ice cream, the scale was up 5 pounds, my clothes got tighter, and I felt bloated.  The sugar affected my mood as well.  I felt down, and  I started getting grouchy and snapped at my children.  Especially my mood change is what motivated me to get back on track.
De dames die het boek “Trim Healthy Mama” hebben geschreven adviseren om bij een verse start te beginnen met een ontbijt dat bestaat uit gebakken eieren. En dat advies heb ik opgevolgd. Vaak voeg ik een smoothie toe die ik met behulp van mijn Magimix blender bereid. Eerst maak ik één voor mijn kinderen en daarna één voor mijzelf, waarbij ik de bananen achterwege laat. Voor mij bestaat de smoothie simpelweg uit: griekse yoghurt, bevroren aardbeien en een sprinkeltje steviapoeder. (Ik gebruik niet te veel stevia anders krijg ik er allergische reacties van. De stevia die ik gebruik is van het merk NOW van iherb). Als lunch nuttig ik meestal een grote salade en als diner een bord vol gekookte groenten met vlees. Als ‘snacks’ fruit en noten en soms dit  met behulp van de minikom van mijn blender. Ook geniet ik soms van een grote lepel coconut olie of natuurlijke pindakaas. 🙂 En raad eens…die extra kilo’s die ik was aangekomen was ik net zo snel weer kwijt als dat ze waren gekomen.
The ladies who wrote “Trim Healthy Mama” recommend when starting fresh, to begin with a breakfast of fried eggs.  So that’s what I did.  And I usually add a smoothie with my breakfast using my Magimix blender.  I make this one for my kids, and then I make one for myself leaving out the bananas.  For me: Just plain or greek yoghurt, frozen strawberries, and a tiny sprinkle of stevia powder.  (I limit using stevia powder to just a few times per week, because I have allergic reactions when I use too much.  I buy the NOW brand from iherb).  Lunch is usually a big salad, and dinner is lots of cooked vegetables with meat.  Snacks are fruit and nuts or I make this in the mini mill attachment to my blender…or even a big spoonful of coconut oil or natural peanut butter.  🙂  And guess what….the extra 5 pounds of bloat came off just as fast as it came on!
Vandaag was ik op de proef gesteld omdat mijn dochter van 4  jaar heel graag koekjes met mij wou bakken…en ik ben er goed doorheen gekomen!  Nu ga ik mezelf trakteeren met iets lekkers van mijn blender.  🙂
I was put to the test today:  My four-year-old daughter begged me to bake chocolate chip cookies with her…and I passed the test!  Now I’m going to go whip up some of this good stuff in my blender.  🙂